 Echtscheidingsproblematiek
bij kinderen
Ingezonden brief naar Tweede Kamer
Etten-Leur, 30 november 2018
Geachte mijnheren ministers de Jonge en Dekker,
Het aantal vechtscheidingen in Nederland is hoog, evenals het aantal
kinderen dat hierbij betrokken is. Volgens huiselijkgeweld.nl zijn
dit alleen al 6.000 minderjarige kinderen. Zij hebben daarbij zorg
nodig, die steeds complexer wordt. Wij als Ons Etten-Leur, een lokale
politieke partij in Etten-Leur, maken ons hier ernstig zorgen over.
Wij zien in de praktijk een stijging van het aantal kinderen dat
in de problemen komt. Hierdoor is steeds meer en steeds complexere
zorg nodig, wat ook tot meer kosten leidt.
 Kinderen
worden als schaakstukken ingezet om een spel van macht te gaan spelen.
De schaakstukken worden verdeeld en ze worden in positie gebracht.
Er wordt misbruik gemaakt van hun loyaliteit en onvoorwaardelijke
liefde. Spelregels zijn er niet, want het spel verandert naar gelang
welke ouder een zet doet. En tijdens het potje schaken komen er
allerlei onbekende schaakstukken bij die de kinderen niet kennen.
Ze snappen steeds minder van het spel en raken van iedere zet beschadigd.
Met een beetje pech nemen nieuwe schaakstukken het spel over die
niet neutraal zijn en wordt het spel nog grimmiger. En vanaf hier
verandert weer het spel. Dit gaat net zolang door tot de kinderen
geschaakt worden. Dit alles om de andere ouder schaakmat te zetten.
Wanneer het spel eindigt weet niemand, het spel wordt nooit gewonnen
en er zijn alleen maar verliezers.
Een aantal jaren geleden is het ouderschapsplan in het leven geroepen
om het welzijn van kinderen te beschermen binnen een echtscheiding.
Deze preventieve maatregel om de kinderen centraal te zetten en
dus te beschermen is niet voldoende. Helaas zijn de kinderen nog
steeds de dupe van scheidingen en komen vaak terecht in de langdurige
zorg. Om nog maar niet te verwijzen naar de familiedrama’s
die er zijn geweest de afgelopen jaren.
In de praktijk blijkt dat de problemen beginnen bij het uitvoeren
van het ouderschapsplan. De gemaakte afspraken worden niet nagekomen
en uitgevoerd. Dit zorgt er voor dat de problematiek omtrent de
kinderen op een later tijdstip ontstaat, nu niet tijdens de scheiding
maar erna. Een kort geding via de rechtsgang helpt zeer zeker niet.
Dit omdat dan de problematiek van de kinderen alleen maar groter
wordt vanwege langere processen.
Zolang processen lopen, is vaak 1 van de ouders op een zijspoor
gezet onder het mom van ‘rust’ voor de kinderen. Dit
werkt ouderverstoting enorm in de hand. Hier is nog veel te weinig
kennis over. Dit leidt dus vaak niet tot rust, maar juist grotere
problematiek op langere termijn. Ze lopen vaker vast op school en
lopen grotere kans om crimineel gedrag te vertonen. Wij vragen u
ook te kijken naar gecertificeerde instellingen, want waarom kan
een ondertoezichtstelling bijna niet binnen 12 maanden afgehandeld
worden? Dit zegt echt iets over de kwaliteit van gecertificeerde
instellingen en hun aanpak.
Om kinderen te helpen in dit schaakspel is er een training ontwikkeld
genaamd KIES (Kind In EchtScheiding training). Hierbij krijgt het
kind handvatten om te leren omgaan met wisselingen van ouders, wisselende
regels, enzovoorts. Ook leert het kind dat het mag zeggen waar hij
last van heeft of niet fijn vindt. Zo krijgen ze de handvatten om
te leren zeggen tegen hun ouders wat ze als minder prettig ervaren,
zoals kwaadsprekerij over de andere ouder. De training is goed ter
ondersteuning, maar niet bedoeld om kinderen hun ouders te laten
wijzen op hun verantwoordelijkheid. Dit moeten we ook niet willen.
Je kunt een kind nooit recht tegenover een ouder zetten. Het probleem
moet aangepakt worden bij de bron, namelijk bij de ouders zelf.
Het gaat vaak mis bij gevoelens van ouders die ze nog niet eerder
ervaren hebben. Denk hierbij aan het gemis van hun kind, jaloezie
bij de komst van een nieuwe partner, het ineens minder betrokken
kunnen zijn bij hun kind wanneer zij bij de ander zijn, schuldgevoel,
schaamte, enzovoorts. Door preventief hulp te verplichten, krijgen
ouders betere inzichten die voor de ontwikkeling van hun kinderen
beter is.
Wat wij als een oplossing zien, is hulpverlening voor ouders, aangevuld
op het ouderschapsplan. Hierin zouden al deze gevoelens (gemis,
jaloezie, schuld, schaamte, rouwverwerking, enzovoorts) evenals
oud zeer verwerkt kunnen worden. Dan worden deze gevoelens niet
verwerkt over de rug van kinderen en worden zij niet meer als pionnen
(die vaak als eerste geslachtofferd worden in het schaakspel) ingezet.
Uiteraard moet er nazorg zijn. Kijk na 6 maanden tot 1 jaar of
de situatie nog gezond is voor de kinderen. En praat daarbij (mits
het kan) mèt en niet over de kinderen. Het gaat immers om
hùn welzijn. Spreek met ouders over wat zij als moeilijk
ervaren en spring als het nodig is daar op in. Kijk omwille van
het kind naar het hele gezinssysteem. Wie heeft welke invloed binnen
hun directe omgeving? Dan ondervang je al vroeg vele problemen.
Hier zitten kosten aan verbonden, daar zijn we ons terdege van
bewust. Maar dit weegt niet op tegen de kosten die je achteraf hebt.
Preventie is goedkoper dan alle kosten naar aanleiding van traumatische
ervaringen die een lange nasleep hebben. Daarnaast valt er een kostenbesparing
te behalen, wanneer vechtscheidingen uit de Jeugdwet gehaald zouden
worden. Een vechtscheidingsproces is niet het probleem van de kinderen,
maar van de ouders. Aanpakken bij de bron voorkomt onnodig gebruik
van de Jeugdwet.
Kortom, ouders hebben hulp / begeleiding nodig om na een scheiding
helder en evenwichtig te handelen omtrent het welzijn van kinderen.
En niet op egoïstische en emotionele basis, die beschadiging
van het kind als resultaat heeft. Het schaakspel moet nu stoppen,
zodat er niet nog meer kinderen beschadigd raken.
Wij hopen dat u bovenstaand verhaal ter harte wilt nemen en dat
u hierin wilt gaan kijken naar onze voorgestelde oplossingen.
Wij zijn uiteraard bereid om bovenstaande nader toe te lichten
en al uw eventuele vragen te beantwoorden.
Met vriendelijke groet,
Denise
Huijbregts
Raadslid Ons Etten-Leur
|
Echtscheidingsproblematiek bij kinderen